Ik lees Over de liefde van Doeschka Meijsing en ik denk steeds: wat is dit mooi, zoveel verdriet en toch met humor geschreven. Maar ik mis iets en ik weet niet wat.
Tot vanmiddag als ik in mijn makkelijke stoel wakker word met het boek op schoot. Het is niet spannend, er ontbreekt een conflict, de hoofdpersoon staat niet voor een dilemma. Ze treurt, dat wel.
Misschien vindt de uitgever dat ook, want het boek heeft inmiddels een andere omslag. Een beetje blote vrouw in plaats van die duif.
Tot vanmiddag als ik in mijn makkelijke stoel wakker word met het boek op schoot. Het is niet spannend, er ontbreekt een conflict, de hoofdpersoon staat niet voor een dilemma. Ze treurt, dat wel.
Misschien vindt de uitgever dat ook, want het boek heeft inmiddels een andere omslag. Een beetje blote vrouw in plaats van die duif.
RSS-feed
