
Literair tijdschrift Lava organiseert ieder jaar de schrijfwedstrijd om De Brandende Pen. Een jury kiest de tien beste verhalen uit de honderden inzendingen. Die verhalen verschijnen gezamenlijk in een nummer van Lava. De schrijver van het beste verhaal krijgt op een feestelijke bijeenkomst een trofee uitgereikt: De Brandende Pen.
Vorig jaar deed ik mee. Ik kreeg van de hoofdredacteur van Lava, tevens jurylid, bericht dat mijn verhaal niet bij de beste tien zat, maar hij wilde het wel graag opnemen in Lava dat in oktober 2009 zou verschijnen. Dat vond ik leuk. Ik vroeg me af of die hoofdredacteur mijn verhaal wel een van de beste vond en er tevergeefs zijn best voor had gedaan, misschien wel vond dat ik de trofee had moeten krijgen. Maar zoiets vraag je natuurlijk niet.
Dit jaar stuurde ik weer een verhaal in. Ik kreeg meteen een ontvangstbevestiging. 'Misschien sta je nu wel in twee opeenvolgende nummers,' stond erbij.
Dat zou toch wat zijn.
Vorig jaar deed ik mee. Ik kreeg van de hoofdredacteur van Lava, tevens jurylid, bericht dat mijn verhaal niet bij de beste tien zat, maar hij wilde het wel graag opnemen in Lava dat in oktober 2009 zou verschijnen. Dat vond ik leuk. Ik vroeg me af of die hoofdredacteur mijn verhaal wel een van de beste vond en er tevergeefs zijn best voor had gedaan, misschien wel vond dat ik de trofee had moeten krijgen. Maar zoiets vraag je natuurlijk niet.
Dit jaar stuurde ik weer een verhaal in. Ik kreeg meteen een ontvangstbevestiging. 'Misschien sta je nu wel in twee opeenvolgende nummers,' stond erbij.
Dat zou toch wat zijn.