Voor Ria Timmerman
De aanwezigheid van burchten en kastelen in vroegere eeuwen voedt mijn gevoel van verbondenheid met het Land van Vianen. Van oudsher ben ik geboeid door deze bolwerken van macht en invloed, beschermd door grachten en de waterlopen van rivieren. In ons gebied is dat met name de Lek.
Het oudste bekende kasteel van de stad Vianen heet Op de Bol, gebouwd in de dertiende eeuw vlakbij de plek waar zich nu Basisschool De Rank bevindt. Op de Bol, de woonplaats van de heren van Vianen werd in de veertiende eeuw weer afgebroken toen Gijsbrecht van Vianen tegen de stadsmuur het prestigieuze kasteel Batestein liet bouwen.
Nieuwsgierig naar de bouw en bewoning van Hoef en Haag, de gloednieuwe dorpskern van de gemeente Vianen, stond ik ineens aan de rand van het terrein waar vroeger kasteel Hagestein heeft gestaan. Een schitterende plaat van de vesting laat weinig aan de verbeelding over. Kasteel Hagestein is eveneens een dertiende eeuwse burcht die twee eeuwen later weer werd afgebroken.
Bij het aangrenzende Everdingen, eveneens een dorpskern van Vianen aan de Lek, moet het kasteel Everstein hebben gestaan. Van dat kasteel is weinig bekend.
Er is nog een pek waar ik de verbondenheid met machtige verdedigingswerken voel.
De bibliotheek van Vianen benader ik altijd van de kant van de Kanaalweg. Het is een principiële keus. Op de brug over de stadsgracht naar de ingang, Spekdam 2, blijf ik staan en kijk naar de uit het water oprijzende muur, de buitenwal van het verdedigingswerk van het geschreven woord. Een boekenburcht die nu en in de toekomst noodzakelijk blijft. Een waakzaam fort dat bescherming biedt tegen cultuurbarbaren, tegen blinde bezuinigers op literatuur die mensen, generaties, culturen, werelden en tijden met elkaar verbindt.
Altijd blijft waakzaamheid geboden. Nieuwe aanvallers liggen op de loer. E-bookfanaten met hun e-bookreaders hebben het gemunt op het inkomen van de auteurs, het loon naar werken van de schrijvers van boeken. Jaren arbeid van onvermoeibare scheppers van verhalen die lezers vermaken, vervoeren, nieuwe perspectieven bieden. Ratten zijn het die dat werk versjacheren, rondpompen als stront door het riool. Van de ene naar de andere rat. Zelfs de prijs van pleepapier betalen ze niet.
De strijdmethode van de Viaanse boekenburcht is niet alleen geraffineerd en sluw als het ongedierte zelf, maar tevens van een weergaloze schoonheid. Een Spekwal onweerstaanbaar voor ratten, die hen lokt, verleidt en op andere gedachten brengt.
*'Mijn Vrijstad Vianen in Waterverhalen', een bundel zkv's (zeer korte verhalen) verschijnt in 2019.
De aanwezigheid van burchten en kastelen in vroegere eeuwen voedt mijn gevoel van verbondenheid met het Land van Vianen. Van oudsher ben ik geboeid door deze bolwerken van macht en invloed, beschermd door grachten en de waterlopen van rivieren. In ons gebied is dat met name de Lek.
Het oudste bekende kasteel van de stad Vianen heet Op de Bol, gebouwd in de dertiende eeuw vlakbij de plek waar zich nu Basisschool De Rank bevindt. Op de Bol, de woonplaats van de heren van Vianen werd in de veertiende eeuw weer afgebroken toen Gijsbrecht van Vianen tegen de stadsmuur het prestigieuze kasteel Batestein liet bouwen.
Nieuwsgierig naar de bouw en bewoning van Hoef en Haag, de gloednieuwe dorpskern van de gemeente Vianen, stond ik ineens aan de rand van het terrein waar vroeger kasteel Hagestein heeft gestaan. Een schitterende plaat van de vesting laat weinig aan de verbeelding over. Kasteel Hagestein is eveneens een dertiende eeuwse burcht die twee eeuwen later weer werd afgebroken.
Bij het aangrenzende Everdingen, eveneens een dorpskern van Vianen aan de Lek, moet het kasteel Everstein hebben gestaan. Van dat kasteel is weinig bekend.
Er is nog een pek waar ik de verbondenheid met machtige verdedigingswerken voel.
De bibliotheek van Vianen benader ik altijd van de kant van de Kanaalweg. Het is een principiële keus. Op de brug over de stadsgracht naar de ingang, Spekdam 2, blijf ik staan en kijk naar de uit het water oprijzende muur, de buitenwal van het verdedigingswerk van het geschreven woord. Een boekenburcht die nu en in de toekomst noodzakelijk blijft. Een waakzaam fort dat bescherming biedt tegen cultuurbarbaren, tegen blinde bezuinigers op literatuur die mensen, generaties, culturen, werelden en tijden met elkaar verbindt.
Altijd blijft waakzaamheid geboden. Nieuwe aanvallers liggen op de loer. E-bookfanaten met hun e-bookreaders hebben het gemunt op het inkomen van de auteurs, het loon naar werken van de schrijvers van boeken. Jaren arbeid van onvermoeibare scheppers van verhalen die lezers vermaken, vervoeren, nieuwe perspectieven bieden. Ratten zijn het die dat werk versjacheren, rondpompen als stront door het riool. Van de ene naar de andere rat. Zelfs de prijs van pleepapier betalen ze niet.
De strijdmethode van de Viaanse boekenburcht is niet alleen geraffineerd en sluw als het ongedierte zelf, maar tevens van een weergaloze schoonheid. Een Spekwal onweerstaanbaar voor ratten, die hen lokt, verleidt en op andere gedachten brengt.
*'Mijn Vrijstad Vianen in Waterverhalen', een bundel zkv's (zeer korte verhalen) verschijnt in 2019.
RSS-feed