Het Drieluik, theater in de Buitenstad, een van de hoogtepunten van het Waterjaar van Vianen, herinnert mij een avond lang aan mijn opa. De vader van mijn vader was beroepsvliegenier. Hij is neergeschoten boven Het Kanaal en voor de Zeeuwse kust in zee gestort. Zeeland waar hij geboren is.
Sjaan Flikweert vertelt over Zee Land, het Land van haar opa, hoe het er ruikt, de rust, het ritme van het leven, hoe je vissen de kop inslaat. Ik herken de woorden uit de verhalen van mijn vader wanneer hij herinneringen ophaalt over zijn vader. Ik zou nog wel eens naar hem willen zoeken, naar zijn gevechtsvliegtuig dat zijn doodskist werd.
Is het wel zeker dat hij is omgekomen? Mijn oma heeft het nooit geloofd. Het was geen gelukkig huwelijk. Jasper Koopmans en Jurriaan de Vos lijken haar gelijk te geven. Ze rennen voor hun leven, staan op de uitkijk, worstelen met de vijand, spartelen en kronkelen, liggen stuiptrekkend op het gras. Plotseling slaan er hekken dicht, klinken er schoten. De Bos Boys springen in het water van de Lek. Na zes minuten komen ze boven.
Freya, de godin van de liefde staat voor mijn neus, naast Odin, Thor en Søl , de andere Noorse goden, zojuist opgedoken uit de Lek. Ze vertellen het verhaal van de Ragnarock. Freya lokt, daagt uit, zegt dat ze iedere man kan hebben. Lijkt ze op zijn minnares of verschijnt ze hier in levende lijve? Ze buigt voorover, tuit haar lippen als ik foto’s van haar neem. Ik kan mijn opa niets kwalijk nemen.
Ik aarzel als ik langs haar loop en weet dat ik een keus moet maken. Wie kent de waarheid over mijn opa? Ik tik Jasper Koopmans op zijn schouder. Hij vertelt wat er onder water gebeurt en vraagt of ik het geheim wil houden.
*'Mijn Vrijstad Vianen in Waterverhalen' een bundel zkv's (zeer korte verhalen) verschijnt begin 2019.
Sjaan Flikweert vertelt over Zee Land, het Land van haar opa, hoe het er ruikt, de rust, het ritme van het leven, hoe je vissen de kop inslaat. Ik herken de woorden uit de verhalen van mijn vader wanneer hij herinneringen ophaalt over zijn vader. Ik zou nog wel eens naar hem willen zoeken, naar zijn gevechtsvliegtuig dat zijn doodskist werd.
Is het wel zeker dat hij is omgekomen? Mijn oma heeft het nooit geloofd. Het was geen gelukkig huwelijk. Jasper Koopmans en Jurriaan de Vos lijken haar gelijk te geven. Ze rennen voor hun leven, staan op de uitkijk, worstelen met de vijand, spartelen en kronkelen, liggen stuiptrekkend op het gras. Plotseling slaan er hekken dicht, klinken er schoten. De Bos Boys springen in het water van de Lek. Na zes minuten komen ze boven.
Freya, de godin van de liefde staat voor mijn neus, naast Odin, Thor en Søl , de andere Noorse goden, zojuist opgedoken uit de Lek. Ze vertellen het verhaal van de Ragnarock. Freya lokt, daagt uit, zegt dat ze iedere man kan hebben. Lijkt ze op zijn minnares of verschijnt ze hier in levende lijve? Ze buigt voorover, tuit haar lippen als ik foto’s van haar neem. Ik kan mijn opa niets kwalijk nemen.
Ik aarzel als ik langs haar loop en weet dat ik een keus moet maken. Wie kent de waarheid over mijn opa? Ik tik Jasper Koopmans op zijn schouder. Hij vertelt wat er onder water gebeurt en vraagt of ik het geheim wil houden.
*'Mijn Vrijstad Vianen in Waterverhalen' een bundel zkv's (zeer korte verhalen) verschijnt begin 2019.
RSS-feed