Ik herlees boeken die ik lang geleden heb gelezen. Wenken voor de Jongste Dag van Harry Mulisch heb ik uit en nu ben ik toe aan Max Havelaar van Multatuli. Ik kreeg het boek toen ik 19 was. Mijn vader was lid van een schaakvereniging. De vereniging organiseerde een toernooi voor de jeugd, waarschijnlijk om aan nieuwe leden te komen. Er waren vier deelnemers. Ik werd tweede door een stomme zet van mijn tegenstander. Sommige dingen vergeet je niet. De eerste prijs was een schaakklok en de tweede prijs het boek. Ik had de prijzen zien liggen en hoopte op Max Havelaar, want dat was literatuur, dat wilde ik voortaan lezen, dat wist ik ineens. Het werd het eerste literaire werk in mijn boekenkast.
Als ik het boek in mijn handen neem, herinner ik me dat het toernooi werd gespeeld op de dag na Nieuwjaarsdag. Precies 44 jaar geleden.
Als ik het boek in mijn handen neem, herinner ik me dat het toernooi werd gespeeld op de dag na Nieuwjaarsdag. Precies 44 jaar geleden.
RSS-feed
