
Er werd een verhaal van mij geplaatst in een mooi literair tijdschrift. Toen ik het tijdschrift ontving, kon ik mijn ogen niet geloven. Er waren in mijn tekst veranderingen aangebracht zonder dat ik het wist. Aan citaten was toegevoegd hoe de spreker het zei. ‘Stemde hij in’ en ‘bromde hij’. Foeilelijke veranderingen.
Zeg nooit hoe een persoon het bedoelt. De lezer is niet stom. En ‘zei hij’ achter een citaat kun je bijna onbeperkt gebruiken. De lezer registreert dat niet meer. En er is ook nog zoiets als auteursrecht. Zo had ik willen reageren. Maar ik mailde dat het natuurlijk geen halszaak was.
Zeg nooit hoe een persoon het bedoelt. De lezer is niet stom. En ‘zei hij’ achter een citaat kun je bijna onbeperkt gebruiken. De lezer registreert dat niet meer. En er is ook nog zoiets als auteursrecht. Zo had ik willen reageren. Maar ik mailde dat het natuurlijk geen halszaak was.