Ik lees ‘Toen de trein over Billy reed’ een verhaal van Maarten Inghels in De Brakke Hond. Ik ken het verhaal denk ik na een halve bladzij en halverwege weet ik het zeker. Ik zoek het na en het klopt. Het werd voorgelezen in een uitzending van de wekelijkse schrijfwedstrijd Duizend Woorden van de VPRO, een jaar geleden. Ook toen was Billy dood en een van de juryleden zei: je mag de lezer best in het ongewisse laten hoe dat komt, als je het zelf maar weet.
Het verhaal in De Brakke Hond is zeker twee maal zo lang en de doodoorzaak staat in de titel en ik denk, ja, zo zijn we bezig met onze verhalen, schrijven, herschrijven en hopen op publicatie. Namen zeggen me meestal niks, maar verhalen onthoud ik. Het zijn dan meestal mooie verhalen.
Het verhaal in De Brakke Hond is zeker twee maal zo lang en de doodoorzaak staat in de titel en ik denk, ja, zo zijn we bezig met onze verhalen, schrijven, herschrijven en hopen op publicatie. Namen zeggen me meestal niks, maar verhalen onthoud ik. Het zijn dan meestal mooie verhalen.
RSS-feed
