Boekhandel Manschot in Nieuwegein Wilna en Niek Versteegh uit Vianen schreven: “Enkele weken geleden hebben we je boek ‘We doen of er niets aan de hand is’ besteld bij onze “eigen boekhandel” Manschot in Nieuwegein, om te laten merken dat er nog steeds vraag naar is!
We hebben genoten van je boek. Lekker vlot geschreven met veel humor. De subtiele omschrijvingen van de aanvaringen met je schoonvader en de eufemismen voor zijn ochtendkrant waren heerlijk om te lezen.
Veel gebeurtenissen in het boek waren erg herkenbaar, omdat ik vijf jaar bij de Nederlandse Centrale voor Hoger Personeel en het MHP heb gewerkt. Weliswaar als administrateur in een kantoor in Hoog Catharijne, maar je pikt toch veel van het “buitenleven” op. Bij de NCHP was ook de VHP Philips aangesloten! Die jongens uit het hoofdstuk “Diamanten”.
De beschrijving van het bezoek aan de Minister met het kruiperige gedoe van een rits ambtenaren kan ik heel goed plaatsen als ik terugdenk aan de begrotingsbesprekingen toen ik later voor een overkoepelende onderwijsorganisatie werkte. Eindeloos gezeur over investeringen in computers. Daar hadden we professioneel marktonderzoek naar gedaan en een dik rapport met de voor- en nadelen over geschreven voor het Ministerie O&W. Wij kwamen (ik heb het over 1985) uit op IBM en werden uiteindelijk door het Miniserie afgescheept met een merk waar nog nooit iemand van had gehoord en wat mogelijk een miskoop van het Ministerie van Onderwijs was geweest en nog op zolder stond. (Zoals zoveel computers in het onderwijs in die dagen, omdat vergeten was de scholing te financieren).
We hopen dat je weer aan het schrijven bent en zien uit naar je volgende boek.”
We hebben genoten van je boek. Lekker vlot geschreven met veel humor. De subtiele omschrijvingen van de aanvaringen met je schoonvader en de eufemismen voor zijn ochtendkrant waren heerlijk om te lezen.
Veel gebeurtenissen in het boek waren erg herkenbaar, omdat ik vijf jaar bij de Nederlandse Centrale voor Hoger Personeel en het MHP heb gewerkt. Weliswaar als administrateur in een kantoor in Hoog Catharijne, maar je pikt toch veel van het “buitenleven” op. Bij de NCHP was ook de VHP Philips aangesloten! Die jongens uit het hoofdstuk “Diamanten”.
De beschrijving van het bezoek aan de Minister met het kruiperige gedoe van een rits ambtenaren kan ik heel goed plaatsen als ik terugdenk aan de begrotingsbesprekingen toen ik later voor een overkoepelende onderwijsorganisatie werkte. Eindeloos gezeur over investeringen in computers. Daar hadden we professioneel marktonderzoek naar gedaan en een dik rapport met de voor- en nadelen over geschreven voor het Ministerie O&W. Wij kwamen (ik heb het over 1985) uit op IBM en werden uiteindelijk door het Miniserie afgescheept met een merk waar nog nooit iemand van had gehoord en wat mogelijk een miskoop van het Ministerie van Onderwijs was geweest en nog op zolder stond. (Zoals zoveel computers in het onderwijs in die dagen, omdat vergeten was de scholing te financieren).
We hopen dat je weer aan het schrijven bent en zien uit naar je volgende boek.”
RSS-feed