Opa

Dombey zat in een hoek van de donker gemaakte kamer in een grooten leunstoel naast het bed en Zoon lag warm ingebakerd in een klein manden wiegje, vóór en dicht bij het vuur, alsof zijn samenstel eenige overeenkomst had met een zacht broodje, dat geroosterd moet worden als het nog heel versch is.
Zo begint Dombey en Zoon van Charles Dickens dat al jaren in mijn boekenkast staat. Ik ben er vandaag in begonnen. Het is van mijn opa geweest die van mijn oma uit zijn stoel moest als er bezoek kwam.

---