
Dikwijls lees ik boeken van buitenlandse schrijvers waarin de worsteling van de vertaler met behoorlijk Nederlands duidelijk zichtbaar is. Bij Bezoek aan haar man en andere verhalen van de Amerikaanse schrijfster Lydia Davis is dat niet het geval. De capriolen met taal, de vernuftige woordkeus, alles in Nederlands dat leest als een trein. Een prachtige vertaling van Peter Bergsma, mogelijk gemaakt door het Vlaams Fonds voor de Letteren.
Dat dit niet meer in Nederland kan, is een grote schande.
Dat dit niet meer in Nederland kan, is een grote schande.