Ik had al eens eerder wat gehoord en gelezen over ‘Een kamer in het verleden’, schrijvers die als proefdieren een week werden opgesloten in een boot bij Senneroog, een onbewoond eiland. Ze moesten voor de VPRO-radio vertellen wat ze dachten en voelden. Ze verveelden zich, ze pisten in het water en er werd veel gedronken. Er gebeurde niks en het ging helemaal nergens over. Oh ja, er werd er een met een helikopter van boord gehaald, dat was het hoogtepunt, dat was pas radio. En nu staat Tirade half vol met hun verhalen, nou ja, verhalen, slappe kletspraatjes, inhoudsloos, noodgedwongen geschreven. Is iets literatuur omdat het geschreven is door een schrijver? De nieuwe kleren van de keizer, dat sprookje, daar moest ik steeds aan denken.
RSS-feed