Een wel erg lovende recensie van De Boekensalon die voor de Nederlandse bibliotheken recenseert.
"In 29 satirische verhalen laat de auteur (1946) zijn fantasie de vrije loop. Het hoofdpersonage is steeds een bekende Nederlander of Nederlandse. Presentatoren, (ex-)politici, journalisten, omroepbonzen, een hoofdredacteur, een misdaadverslaggever: stuk voor stuk BN'ers die bij het publiek positieve of negatieve reacties oproepen. De auteur vergroot bepaalde eigenschappen sterk uit. De soms krankzinnige stukjes zijn vilein, vertederend, of zelfs poëtisch. Ze gaan over het jeukende hoofd van de witharige Wilders. Over de poets die Jort Kelder Mark Rutte wil bakken omdat die zijn belofte om Kelder in zijn kabinet op te nemen niet is nagekomen. Over Yvon Jaspers, die een boer in bed neemt. Over het fetisjisme van Mart Smeets. Enzovoorts. Uitzondering is een kindersprookje waarin Paul de Leeuw te herkennen valt. Satire van de bovenste plank. De plots zijn onnavolgbaar bedacht en uitstekend op schrift gesteld, zij het met ranzigheden zoals bloedende aambeien. Ongeveer de helft van de verhalen stond eerder in Nederlandse en Vlaamse tijdschriften en is, al dan niet gewijzigd, herplaatst."
"In 29 satirische verhalen laat de auteur (1946) zijn fantasie de vrije loop. Het hoofdpersonage is steeds een bekende Nederlander of Nederlandse. Presentatoren, (ex-)politici, journalisten, omroepbonzen, een hoofdredacteur, een misdaadverslaggever: stuk voor stuk BN'ers die bij het publiek positieve of negatieve reacties oproepen. De auteur vergroot bepaalde eigenschappen sterk uit. De soms krankzinnige stukjes zijn vilein, vertederend, of zelfs poëtisch. Ze gaan over het jeukende hoofd van de witharige Wilders. Over de poets die Jort Kelder Mark Rutte wil bakken omdat die zijn belofte om Kelder in zijn kabinet op te nemen niet is nagekomen. Over Yvon Jaspers, die een boer in bed neemt. Over het fetisjisme van Mart Smeets. Enzovoorts. Uitzondering is een kindersprookje waarin Paul de Leeuw te herkennen valt. Satire van de bovenste plank. De plots zijn onnavolgbaar bedacht en uitstekend op schrift gesteld, zij het met ranzigheden zoals bloedende aambeien. Ongeveer de helft van de verhalen stond eerder in Nederlandse en Vlaamse tijdschriften en is, al dan niet gewijzigd, herplaatst."