Al jaren maak ik deel uit van het Panel van I&O, een gerenommeerde instituut dat representatief onderzoek doet onder Nederlanders. Vragenlijsten die mij worden voorgelegd bevatten nog wel eens onduidelijkheden of fouten in de vraagstelling. Bij ‘opmerkingen over deze vragenlijst’ geef ik dat altijd aan en leg ik uit hoe het anders en beter kan. Aan trouwe deelnemers aan de enquêtes worden prijzen in het vooruitzicht gesteld.
Of het een blijk van waardering betrof voor mijn opbouwende kritiek of een poging het mij juist betaald te zetten en me nu met een lastige opgave op te zadelen, weet ik niet. De verrassing was in ieder geval groot. De leiding van het instituut stelde mij voor een enquête te ontwerpen voor een onderzoek dat ik in mijn eigen woonplaats zou willen doen. Het I&O bekostigt het onderzoek en helpt bij de uitvoering.
Natuurlijk wilde ik mij niet laten kennen.
Al snel wist ik dat het onderzoek te maken moest hebben met het Waterjaar van Vianen. Ook was dit een gelegenheid om meer te weten te komen over de horecagelegenheden die inmiddels in groten getale in onze gemeente te vinden zijn. Hoe sociaal, hoe klantvriendelijk zijn die bedrijven? Geen vreemde vragen als u bedenkt dat ik in mijn arbeidzaam leven vakbondsbestuurder voor deze bedrijfstak ben geweest. Maar hoe kan ik dat meten met water?
Tijdens een vakantie in Italië, in de buurt van het Gardameer, werden wij meer dan eens geconfronteerd met een onbeschofte behandeling door bedienend personeel als wij plaats namen op een terras en alleen een watertje bestelden.
Niet meer dan dat? Dan waren wij hier niet welkom.
Wat gebeurt bij horecabedrijven in Vianen als je alleen water bestelt? Wat gebeurt er als je blijft zitten, met je laptop of met een boek, ook als het tijd wordt om te lunchen of mensen een plek zoeken om te dineren? Wat krijg je voor water? Uit de kraan of uit een flesje, van welk merk? Hoe lang wordt je aanwezigheid getolereerd ook als je de vraag: ‘Kan ik nog iets voor u doen?’ ontkennend blijft beantwoorden?
Inmiddels heb ik voldoende vrijwilligers die zich als gast willen gedragen. Niet uit Vianen, want voorkomen moet worden dat Vianezen in hun eigen stad, als ze ergens willen gaan eten, met wantrouwen worden bekeken. Ik heb de kandidaten gerekruteerd uit Leerdam en Zederik. Een mooie gelegenheid voor inwoners van deze gemeenten om de Vrijstad Vianen beter te leren kennen. De vragenlijst aan de hand waarvan zij hun bevindingen kunnen noteren, is getest door het I&O en klaar voor gebruik. Het onderzoek zelf en de analyse van de resultaten zal enige tijd in beslag nemen.
Mijn voormalige werkgever, de Vakbond Horeca, die ik heb geïnformeerd, heeft mij voor dit baanbrekend onderzoek een geldprijs in het vooruitzicht gesteld. Goed voor een vergelijkend onderzoek in Zederik en Leerdam.
*'Mijn Vrijstad Vianen in Waterverhalen', een bundel zkv's (zeer korte verhalen) verschijnt voorjaar 2019.
Of het een blijk van waardering betrof voor mijn opbouwende kritiek of een poging het mij juist betaald te zetten en me nu met een lastige opgave op te zadelen, weet ik niet. De verrassing was in ieder geval groot. De leiding van het instituut stelde mij voor een enquête te ontwerpen voor een onderzoek dat ik in mijn eigen woonplaats zou willen doen. Het I&O bekostigt het onderzoek en helpt bij de uitvoering.
Natuurlijk wilde ik mij niet laten kennen.
Al snel wist ik dat het onderzoek te maken moest hebben met het Waterjaar van Vianen. Ook was dit een gelegenheid om meer te weten te komen over de horecagelegenheden die inmiddels in groten getale in onze gemeente te vinden zijn. Hoe sociaal, hoe klantvriendelijk zijn die bedrijven? Geen vreemde vragen als u bedenkt dat ik in mijn arbeidzaam leven vakbondsbestuurder voor deze bedrijfstak ben geweest. Maar hoe kan ik dat meten met water?
Tijdens een vakantie in Italië, in de buurt van het Gardameer, werden wij meer dan eens geconfronteerd met een onbeschofte behandeling door bedienend personeel als wij plaats namen op een terras en alleen een watertje bestelden.
Niet meer dan dat? Dan waren wij hier niet welkom.
Wat gebeurt bij horecabedrijven in Vianen als je alleen water bestelt? Wat gebeurt er als je blijft zitten, met je laptop of met een boek, ook als het tijd wordt om te lunchen of mensen een plek zoeken om te dineren? Wat krijg je voor water? Uit de kraan of uit een flesje, van welk merk? Hoe lang wordt je aanwezigheid getolereerd ook als je de vraag: ‘Kan ik nog iets voor u doen?’ ontkennend blijft beantwoorden?
Inmiddels heb ik voldoende vrijwilligers die zich als gast willen gedragen. Niet uit Vianen, want voorkomen moet worden dat Vianezen in hun eigen stad, als ze ergens willen gaan eten, met wantrouwen worden bekeken. Ik heb de kandidaten gerekruteerd uit Leerdam en Zederik. Een mooie gelegenheid voor inwoners van deze gemeenten om de Vrijstad Vianen beter te leren kennen. De vragenlijst aan de hand waarvan zij hun bevindingen kunnen noteren, is getest door het I&O en klaar voor gebruik. Het onderzoek zelf en de analyse van de resultaten zal enige tijd in beslag nemen.
Mijn voormalige werkgever, de Vakbond Horeca, die ik heb geïnformeerd, heeft mij voor dit baanbrekend onderzoek een geldprijs in het vooruitzicht gesteld. Goed voor een vergelijkend onderzoek in Zederik en Leerdam.
*'Mijn Vrijstad Vianen in Waterverhalen', een bundel zkv's (zeer korte verhalen) verschijnt voorjaar 2019.
RSS-feed