
De droom van Dostojewski, gaat over Sinaïda Afanasjewna, een oogverblindend mooie, jonge, ongehuwde vrouw. Ze is eenzaam en treurig. Een zelfde soort vrouw is Edith Granger uit Dombey en Zoon van Charles Dickens. Het zijn mooie, maar ongelukkige vrouwen. Beide hebben een sluwe moeder, belust op macht en rijkdom, waarbij de schoonheid van hun dochter inzet is. De jonge vrouwen hebben een negatief zelfbeeld, ze worden alleen beoordeeld op hun uiterlijk. Ze schikken zich in hun lot en laten zich gebruiken. Het is een tijdsbeeld van de 19e eeuw zowel in Petersburg als in Londen. Vluchtroutes als drugs en zelfmoord waren ongebruikelijk en bejaardentehuizen kwamen pas later.