Een wandeling door Zijderveld, het oudste kerkdorp van de gemeente Vianen, staat al een tijdje op mijn bucketlist. Als ik er naar toe wil rijden zegt mijn vrouw dat ik rekening moet houden met de zondagsrust die in deze streng christelijke gemeenschap plichtsgetrouw wordt nageleefd.
Er is inderdaad niemand te zien zodat ik mij ongestoord kan vergapen aan de meters hoge borden voor de boerderijen en voor de kerk, met Neptunes, vissen en schelpdieren beschilderde panelen. In de tuinen, achter de ramen van huizen en in etalages ontwaar ik kleine blauwe kabouters. En als ik de Kerkstraat ben uitgelopen en mij omdraai word ik welkom geheten in het Smurfendorp.
Ik vraag drie meisjes in minirokken op skates wat dit te betekenen heeft. Ik ben beland in de feestweek van Zijderveld die duurt van 24 augustus tot 1 september. Als er vier jongens naderen, gaan ze er gillend van het lachen vandoor. De jongens rijden op squads waarvan de opgevoerde motoren de zondagsrust aan flarden scheuren.
Ik loop langs een verenigingsgebouw, bestudeer de etalages van de schaarse winkels, nergens een verwijzing naar het Waterjaar van Vianen waar Zijderveld toch waarachtig wel toe behoort. De opgeleukte sfeer, de overtrokken kleurigheid doet me denken aan de taferelen van boerenkermissen uit een lang voorbije tijd.
Gedesillusioneerd loop ik terug naar mijn auto die naast de kerk staat geparkeerd. De rij borden voor het Godshuis prediken de lof van de Allerhoogste. Op kunstwerken met een gigantische regenbogen staat ‘Gods teken’ en wordt ‘Vrede van God’ verkondigd.
En dan schaam ik me voor mijn zure gedachten waarin van verzoening geen sprake is. Wat steekt er nou voor kwaad in dit vredelievend dorp, met zijn levenslustige jongeren? Natuurlijk heeft hun feest met water te maken. De geschilderde onderwatertaferelen, de waterblauwe stripfiguren, de regenbogen die ook nog steun aan de homobeweging, aan diversiteit symboliseren.
Altijd positief blijven denken, zeg ik tegen mezelf. Ook al duurt hun Waterjaar maar een week.
*'Mijn Vrijstad Vianen in Waterverhalen', een bundel van 100 zkv's (zeer korte verhalen) verschijnt begin 2019 bij Uitgeverij Vijfheerenlanden. Met tekeningen van Gert Strengholt.
Er is inderdaad niemand te zien zodat ik mij ongestoord kan vergapen aan de meters hoge borden voor de boerderijen en voor de kerk, met Neptunes, vissen en schelpdieren beschilderde panelen. In de tuinen, achter de ramen van huizen en in etalages ontwaar ik kleine blauwe kabouters. En als ik de Kerkstraat ben uitgelopen en mij omdraai word ik welkom geheten in het Smurfendorp.
Ik vraag drie meisjes in minirokken op skates wat dit te betekenen heeft. Ik ben beland in de feestweek van Zijderveld die duurt van 24 augustus tot 1 september. Als er vier jongens naderen, gaan ze er gillend van het lachen vandoor. De jongens rijden op squads waarvan de opgevoerde motoren de zondagsrust aan flarden scheuren.
Ik loop langs een verenigingsgebouw, bestudeer de etalages van de schaarse winkels, nergens een verwijzing naar het Waterjaar van Vianen waar Zijderveld toch waarachtig wel toe behoort. De opgeleukte sfeer, de overtrokken kleurigheid doet me denken aan de taferelen van boerenkermissen uit een lang voorbije tijd.
Gedesillusioneerd loop ik terug naar mijn auto die naast de kerk staat geparkeerd. De rij borden voor het Godshuis prediken de lof van de Allerhoogste. Op kunstwerken met een gigantische regenbogen staat ‘Gods teken’ en wordt ‘Vrede van God’ verkondigd.
En dan schaam ik me voor mijn zure gedachten waarin van verzoening geen sprake is. Wat steekt er nou voor kwaad in dit vredelievend dorp, met zijn levenslustige jongeren? Natuurlijk heeft hun feest met water te maken. De geschilderde onderwatertaferelen, de waterblauwe stripfiguren, de regenbogen die ook nog steun aan de homobeweging, aan diversiteit symboliseren.
Altijd positief blijven denken, zeg ik tegen mezelf. Ook al duurt hun Waterjaar maar een week.
*'Mijn Vrijstad Vianen in Waterverhalen', een bundel van 100 zkv's (zeer korte verhalen) verschijnt begin 2019 bij Uitgeverij Vijfheerenlanden. Met tekeningen van Gert Strengholt.
RSS-feed